NY 2008: zaterdag 13 september

Pap en mam halen ons op om 05.45 uur en brengen ons naar het vliegveld.
Hallo Schiphol daar zijn we weer. Contintal opent de check-in balies pas om 6.40 uur. We zijn de eersten in de wachtrij maar kunnen helaas onze reeds geboekte stoelen 20D en E niet meer omzetten naar beenruimte plaatsen. We lopen nog wel even naar de ticketbalie om dit voor de terugreis wel in orde te maken. Dan zitten we op rij 15! We gaan daarna lekker even ontbijten bij ons bekenede stekkie op Schiphol.

Eerst even door de paspoortcontrole, volledig zonder problemen. We hebben 2 grote koffers mee - tezamen goed voor 38kg. En daar zit een zooi weg-doe-troep in dus we kunnen straks lekker shoppen in de city that never sleeps.

Mijn handbagage is weer de handige lila Kipling tas met daarin bijna alleen maar elektronica! Onze mooie nieuwe fotocamera, telefoon met TomTom en ons Eeepc leppie. We kopen even wat blaadjes en boekjes voor in het vliegtuig. Ik kies het boek Max in the City uit, wat ik al een tijdje wilde lezen. Vind ik nu wel toepasselijk. Verder een Gala en de Viva. Mike kiest zoals altijd een Power Unlimited gamesblad.
Lekker even boven ontbijten: een bordje pancakes met heel verkeerde stroop en de heerlijke Egg mcMuffin. We willen graag water ipv sinaasappelsap bij het menu. Dat blijkt een erg lastige opgave te zijn voor de onderbetaalde medewerkster. Wel mogen we dat water extra erbij kopen....maar dat laten we maar even zitten, 2,70 EUR voor een flesje, belachelijk. Ik gooi gewoon even de orange juice weg en vervang het door onvervalst Schiphol's leidingwater.

We gaan langzaam richting gate G3 en wachten tot we naar binnen mogen. Eerst volgt het anti terreur veiligheidscircus: hoe Nederlandse security mensen door de Yank-procedures heen gaan blijft echt lachwekkend en zorgelijk tegelijk,,,, "Hoe ben je hier naartoe gekomen? Heb je zelf je koffer ingepakt? Heb je electronica bij je die je onlangs hebt uitgeleend?" Tja, wat zal ik zeggen. Door de scanmachine: weer geen problemen. Dan weer wachten. Ondertussen ontdek ik dat we met twee BN'ers in het vliegtuig zitten. n.l. MarcWe zitten zoals gezegd op rij 20 , h-Marie Huybrechts met een soort spetterpetje op het hoofd en Isa Hoes. Ben benieuwd wat die twee daar samen in NY moeten? Een nieuw love-koppel?? Ik zal het nog wel in de bladen lezen....denk ik. We boarden netjes op tijd de Boeing 757-200. Het toestel is niet helemaal vol. De beenruimte op rij 20 valt uiteindelijk toch wel mee. Wel vind ik de stoelen wat smal, maar goed, de vlucht duurt maar even (voor onze begrippen dan..).

De verzorging aan boord is echt prima. We vertekken bijna op tijd, 09.40 uur gaan we de lucht in. Vlak na het opstijgen krijgen we wat drinken en een not-american-like ieniemienie zakje honey roasted pinda's. Daar vul je amper je holle kies mee.
Maar geen nood, bijna direct erna wordt het eten gebracht. Vlees of kip? We kiezen allebei voor het laatste. Een warme hap kip met pasta en een vage rode saus. Spercieboontjes, een droog wit broodje, gelukkig wel met boter en een bak sla die door volgens mij de hele cabine ongeopend weer terug wordt gegeven. Jammer want er zat wel mijn favoriete dressing balsamico bij. De heeeeeerlijke brownie maakt het af. Bijna net zo lekker als die van het Vurig feest op Blijburg van afgelopen week...

Na het eten begint de film, Kung Fu Panda. Die hebben we natuurlijk al gezien.
De vlucht verloopt voorspoedig en we vliegen zelfs een half uur in.

**knip**

We krijgen in het vliegtuig voordat we landen nog een warme ham kaas sandwich en een doosje met een door de kou en drukverschillen strak gespannen zakje chips erin, Hoe goed gaan die Yanks met het milieu om...not..... maar het smaakt goed en ondertussen draaide een wazige film genaamd Nim's Island met Jodie Foster. Daarvoor de klassieker Doc Hollywood, maar ik heb ze door de primatour alleen niet helemaal gezien.

We zijn om 11. 20 uur geland op Newark en hebben vanuit de lucht het Vrijheidsbeeld al even gezien. Bij de douane stond wel een flinke rij maar uieindelijk waren we ook daar snel doorheen.
Eenmaal buiten merkten we dat het lekker warm weer is en dus besloten we niet als Isa en co. een taxi te nemen maar het centrum in te gaan met de airport shuttle bus.
Kostte 15$ p.p. maar dat is dus altijd minder dan een taxi voor 65$. En gelukkig maar want eenmaal af van de snelweg stond het verkeer behoorlijk vast de stad in. De bus had een aparte rijstrook op grote gedeeltes. We reden Manhattan in door de Lincoln tunnel, maar daarvoor zagen we al de indrukwekkende skyline. Hoera de vakantie is begonnen!!!! Helemaal super...

De Lincoln tunnel is een oud barrel maar wel in art deco stijl (de in- en uitgangen dan). Erg leuk om door te gaan maar gelukkig reed ik niet zelf. Ik zie er wel een beetje tegenop nu, om over 5 dagen zelf door de stad te gaan crossen. De bus waar we in reden was wel super gaar, maar uiteindelijk stapten we een ruim half uur (bijna drie kwartier) later uit op de hoek van Times Square.
We dachten er even over om voor het laatste stukje naar het appartement een taxi te nemen, maar het was nog maar 8 blocks naar 48th street. We stapten uit op de hoek van 42 en 10th. Aangezien het verkeer op 9th Avenue ook nog de verkeerde kant opreed besloten we toch maar te gaan lopen. Een kwartiertje, maar wel met de toch wel zware rolkoffers. Nou ja, het was even niet anders. Om 13.15 uur staan we aan te bellen bij appt. 705 nummer 4B. Nog geen gehoor. Nogal wiedes want we zijn veel te vroeg. Dus naar de overkant waar de "Coffeepot" deli zit.
Eerst koffie en heerlijke cheesecake (ik ga je niet eens noemen, S.B. !). Toen gebeld naar ons contactpersoon Kathy. In plaats daarvan kreeg Mike Carolyne aan de lyne. Klonk asian volgens hem ;-) Ze zou er over ongeveer een uur kunnen zijn. Tja dan wachten we nog even tussen alle Newyorkse internetters en andere doeners. Volgens mij leeft heel New York buiten. We bellen tegen half drie nog even maar ze is er nog steeds niet. Dus dan maar even tikken, dat is ook een leuk tijdverdrijf.

We betalen een half uur later onze sloten koffie en koeken en lopen naar de voordeur van ons appartement, schuin aan de overkant. We bellen aan en JA hij gaat open. We nemen de lift naar de 4e verdieping. Carolaaaaiinnn laat ons het appartement heel snel zien: hier de handdoeken en hier de deurbel en de vuilnis moet in de beesment en nou doei. Ze incasseert het restant aan cash volgens afspraak. We zetten de tassen her en der neer in de ruimte die ons niet eens zo heel erg tegenvalt. We hebben rondom uitzicht op muren en brandtrappen. Onze enigste buur is een duif die ons eens even aankijkt alsof hij op italiaanse wijze zeggen wil, wat doen twee van die domme Hollanders hier nu toch?We zitten zoals gezegd op rij 20 , h
Nou wij weten het wel, genieten! Van New York. We zitten gewoon middenin Manhattan. Ik film even de kamer en zo komen we tot de ontdekking dat de deur wel erg makkelijk uit zijn slot gaat. Als hij op slot zit kun je hem van buiten zo openduwen!!!! Goed, nog niet uit eten dus en weer bellen. Ja Carolaaaain begreep het probleem. Binnen 20 minuten komt er iemand.

Daar staat Nelson de broer (?) van onze pingpong gastvrouw. Ja inderdaad dat kan zo niet, Hij gaat the office bellen en dan gaan we zien wat er gedaan kan worden. Hij verwacht pas maandag een monteur, maar daar nemen we natuurlijk geen genoegen mee. Nelson komt uiteindelijk terug met een schroevendraaier om te kijken of hij het zelf kan herstellen. Mike gaat maar even helpen en komt op het idee om een rolletje papier onder de schoot van het slot te wurmen. Dan kan de klink niet losschieten.... Wonder boven wonder lukt het de beide mannen en de deur sluit redelijk, We kunnen eindelijk weg.

Ik had ondertussen bij de Oe-didd-diddies in de levensmiddelenzaak op de hoek al Cola (light cherry) gehaald, dus we zullen niet verdorsten. Nu is het bij vijven en wandelen we even de straat uit. Jaha we komen echt uit op Times Square! Het eerste wat we zien is -hoe toepasselijk- de M&M's winkel, Die gaan we even door en daarna is het mooi geweest.

We eten even een broodje bij de Mac en lopen dan via Mariott, waarbinnen we de winkel niet kunnen vinden terug naar ons appartement. Het is nu lokale tijd 18.30 uur dus we hebben er een flinke tijd opzitten, We gaan proberen te slapen in ons bed op wieltjes met een kamerolifantje boven ons en een doorlopende plee. Het maakt allemaal niet uit, we zijn in N.Y.! En het is geweldig!!!!