M & M Cruising in the USA - final part

Hallo allemaal.



We zijn ondertussen weer een weekje terug van de reis, maar willen jullie het grandioze einde van de trip natuurlijk niet onthouden : the Renewal of Vows Ceremony.

Om meteen maar de vooroordelen te bevestigen: Ja, het trouwen in Vegas is lopende band werk en nee, het is niet super romantisch. Ook gaat het retesnel (binnen pakweg 15 minuten sta je weer buiten op de stoep aan de 45 graden hete Strip), maar dat mag de pret niet drukken.
Wij hadden ons al op deze manier van "trouwen" ingesteld en hadden dan ook de grootste lol.

Het begon al in de middag, waar we ons rond 16:00 uur in de meegebrachte trouwspijkerbroeken en ½e trouwjurk hezen. Uiteraard niet te vergeten de witte stropdas en de succeshoed ! Om half 5 zou de driver bellen en juist toen we tegen elkaar zeiden "hè het is half vijf" ging de telefoon. Een kwartier later zaten we in de geairconditioneerde stretched witte limo met lege bar, genaamd "Grace 4".
We reden Disney Vegas uit en bijna aan het eind van de strip waar het eigenlijk geen strip meer mag heten stapten we tegenover een burgerrestaurant en naast een shabby parkeerplaats uit bij de Graceland Wedding Chapel.

Eenmaal binnen kreeg ik een struikje Blokker-bloemen in mijn handen geduwd waarover een pufje Febreze gesprayed was. Mike mocht gelijk even de gegevens checken (ze dachten eerst dat we de familie Lopez Coros ofzoiets waren) en even de creditcard trekken. Niet veel later werden we voorgesteld aan onze "You have rings" Duitse Minister.....

We moesten even in de kapel wachten op de fotograaf. De twee meter lange Elvis van het vorige renewal paar verliet the building. Enige minuten later kon de bruid op de WeddingMarch naar het altaar schreiden....... 5 minuten later was de ceremonie alweer voorbij, die van Peter Toffifee duurde langer! En hup even (lelijke) foto's van een prachtig stel gemaakt en weer de limo in want het volgende "echtpaar" stond alweer te wachten.

Bill de limodriver bracht ons keurig naar de VIP ingang van de Stratosphere waar we genoten van een superdiner met Statosphere dessert. Helemaal in de watten gelegd door onze gevaarlijke "love your hat" serveerster met American Manicure nagels. Daarna nog even dollars vergokken in het casino waar het toch wel opviel dat het voor ons een zeer speciale dag was.

Helaas voor de pappa's en mamma's is onze plechtigheid niet op internet geweest dus hebben ze voor niets om 03.00 uur 's nachts achter het beeldscherm gezeten, maar we hebben "onze" dag nog even gevierd toen we thuis kwamen. Daar stond voor ons een enorme verrassing!





De terugvlucht

Een verhaal apart. We moesten bijtijds op McCarran Airport zijn vertelden ze ons toen we gingen confirmeren. Tja en dan sta je dus om 03.00 uur 's morgens klaar met je koffers en loop je met de kofferboy door het casino waar hetzelfde vrouwtje met sigaret nog zit als 6 uur geleden naar de taxi. Nog geen kwartier rijden later staan we klaar in de rij van US Airways met natuurlijk Hollanders in de rij. Hoera we gaan naar huis maar de gate gaat pas om 05.00 uur open.

Ergernis op ergernis toen we ook nog eens. na een slok van onze gloeiendhete en slappe Starbucks koffie, schoen- en riemloos door de controle moesten. Daarna een takke-eind lopen naar de gate waar gelukkig wel gokmachines stonden, en een watertje 3 dollar kostte.
Tijd om in te checken ! Helaas technisch probleem, half uur vertraging! Gatewijziging van gate 24 naar gate 3 weer dat t... eind. Eindelijk in het vliegtuig lekker slapen......

Overstappen op Philadelphia, gelukkig veel eten en leuke winkeltjes dus de 3 uur maakten we wel vol. Eenmaal in het vliegtuig: goede stoelen lekker knus met zijn tweetjes: file op de startbaan, weer een uur vertraging.



Maar zoals gezegd stonden op Schiphol gelukkig onze ouders, aan wie we, na thuiskomst onder het genot van champagne en taart de souveniers die gelukkig nog heel waren (op een lijstje na die door de controle van de koffer was gebroken) konden geven.

Eenmaal goed en wel thuis met uitgepakte koffers en wasgoed slaat de jetlag toe. Nog steeds niet helemaal hersteld kijken we nu terug op een fantastische vakantie waarvan we iedereen de 700 foto's wel willen laten zien!