M & M Cruising in the USA - final part

Hallo allemaal.



We zijn ondertussen weer een weekje terug van de reis, maar willen jullie het grandioze einde van de trip natuurlijk niet onthouden : the Renewal of Vows Ceremony.

Om meteen maar de vooroordelen te bevestigen: Ja, het trouwen in Vegas is lopende band werk en nee, het is niet super romantisch. Ook gaat het retesnel (binnen pakweg 15 minuten sta je weer buiten op de stoep aan de 45 graden hete Strip), maar dat mag de pret niet drukken.
Wij hadden ons al op deze manier van "trouwen" ingesteld en hadden dan ook de grootste lol.

Het begon al in de middag, waar we ons rond 16:00 uur in de meegebrachte trouwspijkerbroeken en ½e trouwjurk hezen. Uiteraard niet te vergeten de witte stropdas en de succeshoed ! Om half 5 zou de driver bellen en juist toen we tegen elkaar zeiden "hè het is half vijf" ging de telefoon. Een kwartier later zaten we in de geairconditioneerde stretched witte limo met lege bar, genaamd "Grace 4".
We reden Disney Vegas uit en bijna aan het eind van de strip waar het eigenlijk geen strip meer mag heten stapten we tegenover een burgerrestaurant en naast een shabby parkeerplaats uit bij de Graceland Wedding Chapel.

Eenmaal binnen kreeg ik een struikje Blokker-bloemen in mijn handen geduwd waarover een pufje Febreze gesprayed was. Mike mocht gelijk even de gegevens checken (ze dachten eerst dat we de familie Lopez Coros ofzoiets waren) en even de creditcard trekken. Niet veel later werden we voorgesteld aan onze "You have rings" Duitse Minister.....

We moesten even in de kapel wachten op de fotograaf. De twee meter lange Elvis van het vorige renewal paar verliet the building. Enige minuten later kon de bruid op de WeddingMarch naar het altaar schreiden....... 5 minuten later was de ceremonie alweer voorbij, die van Peter Toffifee duurde langer! En hup even (lelijke) foto's van een prachtig stel gemaakt en weer de limo in want het volgende "echtpaar" stond alweer te wachten.

Bill de limodriver bracht ons keurig naar de VIP ingang van de Stratosphere waar we genoten van een superdiner met Statosphere dessert. Helemaal in de watten gelegd door onze gevaarlijke "love your hat" serveerster met American Manicure nagels. Daarna nog even dollars vergokken in het casino waar het toch wel opviel dat het voor ons een zeer speciale dag was.

Helaas voor de pappa's en mamma's is onze plechtigheid niet op internet geweest dus hebben ze voor niets om 03.00 uur 's nachts achter het beeldscherm gezeten, maar we hebben "onze" dag nog even gevierd toen we thuis kwamen. Daar stond voor ons een enorme verrassing!





De terugvlucht

Een verhaal apart. We moesten bijtijds op McCarran Airport zijn vertelden ze ons toen we gingen confirmeren. Tja en dan sta je dus om 03.00 uur 's morgens klaar met je koffers en loop je met de kofferboy door het casino waar hetzelfde vrouwtje met sigaret nog zit als 6 uur geleden naar de taxi. Nog geen kwartier rijden later staan we klaar in de rij van US Airways met natuurlijk Hollanders in de rij. Hoera we gaan naar huis maar de gate gaat pas om 05.00 uur open.

Ergernis op ergernis toen we ook nog eens. na een slok van onze gloeiendhete en slappe Starbucks koffie, schoen- en riemloos door de controle moesten. Daarna een takke-eind lopen naar de gate waar gelukkig wel gokmachines stonden, en een watertje 3 dollar kostte.
Tijd om in te checken ! Helaas technisch probleem, half uur vertraging! Gatewijziging van gate 24 naar gate 3 weer dat t... eind. Eindelijk in het vliegtuig lekker slapen......

Overstappen op Philadelphia, gelukkig veel eten en leuke winkeltjes dus de 3 uur maakten we wel vol. Eenmaal in het vliegtuig: goede stoelen lekker knus met zijn tweetjes: file op de startbaan, weer een uur vertraging.



Maar zoals gezegd stonden op Schiphol gelukkig onze ouders, aan wie we, na thuiskomst onder het genot van champagne en taart de souveniers die gelukkig nog heel waren (op een lijstje na die door de controle van de koffer was gebroken) konden geven.

Eenmaal goed en wel thuis met uitgepakte koffers en wasgoed slaat de jetlag toe. Nog steeds niet helemaal hersteld kijken we nu terug op een fantastische vakantie waarvan we iedereen de 700 foto's wel willen laten zien!

M & M Cruising in the USA - deel 3

Yeehaaww !

Yessirree we're back online. Deze keer staan we achter een 100Mbps verbinding (maar niet heus) in het prachtige Zion National Park, waar we vanmorgen de riverside walk en de trail naar Weeping Rock hebben gedaan.

We zijn vanochtend vroeg vanuit Hurricane vertrokken, voor de kenners: dit is natuurlijk een gevaarlijk plaatsje gezien M&M's recente vakantieverleden. Motel-6 kamer aldaar gehad, maar wel de grootste van de hele USA! Een suite van 8 bij 7 meter of zo... Dus geen kwaad woord meer over de M-6-keten van ons hoor!
Wel met een stel Nederlandse bikers daar het motel-terrein gedeeld. Vriendelijke mensen die voornamelijk (zo te horen) uut Emm'n gerieden waorn. Gingen nog even 's nachts langs de rand van de pool twee BBQ's in de hens steken en wat lappen vlees erop zwoai'n... geen overlast hoor, maar een rij budweiser blikjes op de rand van het zwembad was een stille getuige van een latertje voor de bende..... O ja , en ze zagen er redelijk brak uit bij het ontbijt in J.B.'s aan de overkant.

De route tot op heden:
We eindigden in blog post deel 2 bij onze overnachting in Goulding's Lodge.
Van daaruit op dinsdag 5 september naar Cortez gereden via Goosenecks en Valley of the Gods (4X4 pad van 1 uur, Paris-Dakar is er niets bij hahaha!!!!).
Woensdag 6 september zijn we door het Mesa Verde State park gereden, geklommen, gekropen en gelopen. Indrukwekkende rotswoningen van de Anasazi.
Donderdag 7 september naar Moab gereden, waar we in de middag Arches National park hebben bezocht. Vrijdag was een stukje doorstiefelen in ons Japanse "hok", via Salinas en de I-70 totaan Panguitch (is Navajo-taal voor "grote vis" - niet vragen waarom, want er is geen water te bekennen...)
Gisteren zijn we via (het toch nog altijd meest fantastische park van de USA:) Bryce Canyon naar Hurricane vertrokken, waar ik dit verhaaltje mee begon.

Wat gaan we van hieruit verder doen?
Het volgende: morgenochtend naar LAS VEGAS, ons eindpunt van de reis. Daar gaan we op 12 september om 17:30 lokale tijd in de Graceland Wedding Chapel onze "renewal of vows ceremony" houden. Alles, zoals de meesten wel weten, in het kader van ons 5-jarig huwelijk.
Misschien dat dit event nog live via webcast te volgen zal zijn, maar dan moet ik nog wat zaken ter plaatse regelen. Reken er niet op, en zo ja: je bent zelf verantwoordelijk voor slaap-tekort, want het is dan half 2 in de nacht in Holland.....

We houden jullie op de hoogte!
Tabee en ajuus, M&M (vanuit Zion, elevation 1511 meter).

M & M Cruising in the USA - deel 2

Howdy Y'all!

We hebben weer een stroomdraad en beeldscherm uit het zand gegraven en daarom wederom een berichtje van M&M.
We zitten nu in Monument Valley in de Goulding's Lodge.


Net even in het "museum" hier gekeken en gezien dat bijna alle films van John Wayne hier zijn opgenomen. Hij had hier zelfs zijn eigen lodge. Gelukkig zijn er ook andere films opgenomen als: Windtalkers met een van onze favoriete acteurs Nicolas Cage en een andere topper: Back to the Future III

De route tot zover:

We zijn gestopt met schrijven in Page waar we achter een supertrage machine zaten. Wonder boven wonder, hier midden in de woestijn, is de internet verbinding een stuk sneller. Okee: de laatste dag in Page hebben we rondom Lake Powell doorgebracht (nee, er lag geen sneeuw, waar die wijsheid toch vandaan komt???). En gisteravond hebben we toch nog bij Dam Plaza onze megaburger kunnen eten, we hadden inderdaad een box (doggybag, geen dog-sack) nodig om twee halve burgers mee naar de suite te nemen (om ze vervolgens vanmorgen in de prullenbak te laten verdwijnen!).

Monument Valley is een uitgestrekt natuurgebied middenin de woestijn van Utah. De setting van onze lodge (achter een bergrug) vormt een idyllisch plaatsje middenin de woestijn.
Vanuit de eetzaal (waar we net weer veeeeel te veel eten hebben zitten wegstouwen) ook weer prachtig uitzicht op de grillige bergen en de zandvlakten.
By the way, hier zit ook een souvenierwinkel, hoe kan het ook anders, waar we geslaagd zijn voor onze volgende missie: TROUWRINGEN!!


Echte door de Native Navajo Indians gemaakte exemplaren waar er zowaar twee dezelfde van op het bordje lagen. Onze speurtocht naar ringen duurde overigens al langer met als gevolg dat we al dagen met een lading zilver in de Toyota rondrijden. Het wordt zeker een extra koffer aanschaffen, want 23 kilo per koffer redden we nu met 3 koffers al niet meer.

Vanavond gaan we nog even lekker t.v. kijken vanuit ons nu weer echte kingsize bed en morgenochtend worden we als het goed is gewekt door de zon die opkomt achter de bergen van Monument Valley!

To be continued......

M & M Cruising in the USA - deel 1

Hello folks!



Een kort bericht van M en M vanuit Page, Arizona!

We zitten hier achter een hi-speed (NOT) internet verbinding in het Days Inn Suites hotel. Jajaja we zeggen nooit meer iets kwaads over Days Inn, want we zijn maar wat blij dat we een (veel te dure) suite hebben kunnen krijgen hier. Het is namelijk Labour Day weekend en dat houdt in dat alles hier is volgeboekt. Amerikanen gaan tijdens dit laatste lange vrije weekend voor het nieuwe schooljaar eens gezellig alle parken langs.
Dus niet alleen op maandag maar ook vandaag en morgen.

Daarom hebben we gisteren telefonisch de laatste kamer kunnen reserveren.
Trouwens, dat we nu hier in Page zitten was eigenlijk niet gepland. We waren 2 dagen eerder weg vanuit San Diego en vonden het wel een leuk idee om de Grand Canyon nog eens te bekijken. De route tot dusver:
L.A. (Anaheim) Disneyland bezocht, door naar San Diego (via de outlet store in Carlsbad) waarna we achtereenvolgens een dag Sea World en een dag San Diego Zoo hebben gedaan. Via Julian (een western dorpje waar de tijd heeft stilgestaan: leuke lodge!) door Joshua Tree Natl. Park naar Needles. Van daaruit via de oude Route66 naar Williams en vandaag dus langs de South Rim van de canyon naar Page (voor de kenners: Lipstick Capital of the Universe) .

Morgen gaan we met onze mooie Toyota Highlander (waarmee we inmiddels meer dan 1000 mijl - 1500 km hebben doorgekacheld) noordwaarts richting de Grand Staircase en Lake Powell. Morgenavond onze tweede nacht hier in Page en -hopelijk- nu wel dineren in de "Dam Bar & Grille" , want vanavond was daar alles zwart vanwege een blackout op het plein. Wat vreemd is want we zitten hier aan de Glen Canyon Dam, die voor alle elektra zorgt. Zeker een onderdeel van Nuon geworden ? ;-)

Groetjes en .. to be continued....